بهطور کلی قسمتهای مختلف کورههای القایی عبارتند از:
- بوته: حاوی اسکلت فلزی کوره، کویل، جداره نسوز، هسته ترانسفورمر، مهار یا یوغ (yoke) پلاتفرم (سکو)[۷]
- تأسیسات الکتریکی: شامل مدارشکن، سواساز، ترانسفورماتور، مبدل فرکانس، خازنها، چوک، کلیدهای کولرها، مکندهها و تابلوهای کنترل.
- تأسیسات خنککننده: تأسیسات الکتریکی کوره القایی مثل ترانسفورماتور، چوک، خازنها، کلیدهای فشار قوی و تابلوی مدار فرمان در محدودهٔ زمانی خاصی میتوانند کار کنند و اگر از حد معینی گرمتر شوند باعث ایجاد مشکلاتی میگردند، لذا این تأسیسات باید خنک گردند، خنک کردن تأسیسات الکتریکی میتواند با فن تهویه یا کولر گازی صورت گیرد. کویل و بدنه کوره در کورههای بوتهای و کویل، القاکننده، خنک کن و گلویی کوره در کورههای کانال دار نیز باید خنک شوند این قسمتها عموماً با آب خنک میگردند (برخی از کورههای کوچک کانال دار بهگونهای طراحی میشوند که تمام قسمتهای ذکر شده یا قسمتی از آن با هوا خنک میشود) و تأسیسات مخصوصی شامل مبدلهای حرارتی، پمپ، برج خنک کن و غیره را دارا میباشد و معمولاً مقصود از تأسیسات خنک کن همین قسمت میباشد.
- تأسیسات حرکت بوته: برای کورههای بزرگ هیدرولیکی و برای کورههای کوچک مکانیکی یا هیدرولیکی است و شامل جکهای هیدرولیک، پمپ هیدرولیک، مخزن روغن، شیرها، فیلترها، دیگر تأسیسات هیدرولیک و میز فرمان هیدرولیک یا سیستمهای چرخ دندهای دستی یا چرخ دندهای موتور دار
- محل استقرار کوره: شامل اتاق محل استقرار بوته (Furnace Pit)، فونداسیون، چاله تخلیه اضطراری، محل استقرار تأسیسات الکتریکی، هیدرولیکی و خنک کن و محل استقرار تابلوهای مدار فرمان، تابلوی کنترل مدار آب و میز فرمان هیدرولیک میباشد.
- تأسیسات تهویه: تأسیسات دوده و غبارگیر، بخصوص در کورههای بوتهای بزرگ را نیز میتوان از تأسیسات مهم به حساب آورد.
- تأسیسات کورههای القایی
هر کدام از شش قسمت فوق مسائل و برنامه تعمیر و نگهداری مخصوص دارد که این برنامه بسته به نوع کوره (کانال دار، بوتهای) ظرفیت بوته، فرکانس کوره (خطی، متوسط، بالا)، سیستم خنک کن کوره، سیستم حرکت بوته و نوع جدارهٔ نسوز تفاوتهایی داشته اما در اصول همسانی زیادی وجود دارد.
بدون دیدگاه